ปอดบวม การวินิจฉัยโรคปอดบวมจากไวรัสและแบคทีเรีย
ปอดบวม ในการวินิจฉัยโรคปอดบวมจากไวรัสและแบคทีเรีย การศึกษาทางไวรัสวิทยาและซีรัมวิทยามีความสำคัญ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาการกำหนดแอนติเจนในปัสสาวะมีความสำคัญเป็นพิเศษ การตรวจหาแอนติเจนของสเตรปโทคอกคัสปอดบวมและลีจิโอเนลลานิวโมฟีลา ทดสอบโดยใช้การทดสอบยูเรีย อาจเป็นผลบวกแม้ว่าผู้ป่วยจะได้รับยาปฏิชีวนะเมื่อวันก่อนก็ตาม เมื่อตรวจผู้ป่วยที่ไม่คล้อยตามการรักษาแบบเดิม ในกรณีของโรคไม่ปกติ การพัฒนาของภาวะแทรกซ้อนรุนแรง จำเป็นต้องใช้วิธีการทางภูมิคุ้มกันวิทยา ไวรัสและซีรัมวิทยาที่ซับซ้อนทั้งหมด ความรุนแรงของกระบวนการอักเสบสามารถตัดสินได้ จากความรุนแรงของพารามิเตอร์เลือดระยะเฉียบพลัน และการเปลี่ยนแปลง เม็ดเลือดขาวที่มีการเปลี่ยนแปลงในสูตรเม็ดเลือดขาว การเพิ่มขึ้นของ ESR เนื้อหาที่เพิ่มขึ้นของ α2-โกลบูลิน ไฟบริโนเจน CRP กรดเซียลิก สำหรับโรคปอดบวมจากแบคทีเรีย เม็ดเลือดขาวนิวโทรฟิลิกที่เปลี่ยนสูตรเม็ดโลหิตขาว ไปทางซ้ายมีลักษณะเฉพาะมากกว่า ESR เพิ่มขึ้นในขณะที่ระดับการเพิ่มขึ้นนั้น พิจารณาจากความชุกและความรุนแรงของกระบวนการ โรคปอดบวมจากไวรัสมีความโดดเด่นด้วยเม็ดเลือดขาวด้วยโรคปอดบวม
