ตับอ่อน การตรวจตับอ่อนกายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา

ตับอ่อน การตรวจตับอ่อนกายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยาโดยสังเขป ตับอ่อนเป็นอวัยวะของเนื้อเยื่อที่อยู่ในบริเวณส่วนปลาย ของกระเพาะอาหารและในภาวะไฮโปคอนเดรียม ด้านซ้ายบนผนังช่องท้องด้านหลังในช่องว่างหลังช่องท้อง ร่างกายแบ่งออกเป็น 3 ส่วน หัว ลำตัว หาง ความยาวของลูกหมาก 14 ถึง 23 เซนติเมตร ความกว้างของหัว 3 ถึง 7.5 เซนติเมตร ลำตัว 2 ถึง 5 เซนติเมตร หาง 0.3 ถึง 3.4 เซนติเมตร ความหนาของลูกหมากประมาณ 3 เซนติเมตร

น้ำหนักคือ 60 ถึง 115 กรัม พื้นผิวด้านหน้าของตับอ่อน อยู่ติดกับผนังด้านหลังของกระเพาะอาหาร ไม่มีแคปซูลเหล็กและไปทางซ้ายของกระดูกสันหลัง ค่อยๆ ผ่านเข้าไปในหางไปถึงม้าม พื้นผิวด้านหน้าและด้านล่างของร่างกายตับอ่อนถูกปกคลุมด้วยเยื่อบุช่องท้อง ด้านหลังหัวของตับอ่อนคือหลอดเลือดเวนาคาวาที่ด้อยกว่า ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของหลอดเลือดดำพอร์ทัล ซึ่งเป็นท่อน้ำดีทั่วไปซึ่งมักจะผ่านความหนาของศีรษะ

เบื้องหลังตับอ่อนคือหลอดเลือดแดงใหญ่ในช่องท้อง ต่อมน้ำเหลืองส่วนหนึ่งของช่องท้อง ด้านหลังส่วนหางของตับอ่อนนั้นเป็นส่วนหนึ่งของไตข้างซ้าย ที่มีเส้นเลือดอยู่นั่นคือต่อมหมวกไตข้างซ้าย เนื่องจากการเชื่อมต่อกับลำไส้เล็กส่วนต้น เยื่อบุช่องท้อง ตับอ่อนได้รับการแก้ไขและในคนส่วนใหญ่จะไม่เปลี่ยนการแปล ด้วยการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งของร่างกายและการหายใจ อย่างไรก็ตาม ในบางคนด้านขวาของตับอ่อนสามารถขยับขึ้นลงได้ 3 ถึง 4 เซนติเมตร

เนื่องจากการเคลื่อนไหว ของไดอะแฟรมในการหายใจ ท่อตับอ่อนไหลจากหางไปยังส่วนหัว ตามความหนาของ ตับอ่อน มันเปิดในลำไส้เล็กส่วนต้น ที่ด้านบนของตุ่มลำไส้เล็กส่วนต้นซึ่งพบได้บ่อยกว่าใน 70 ถึง 75 เปอร์เซ็นต์ ก่อนหน้านี้เชื่อมต่อกับท่อน้ำดีทั่วไป ความกว้างของท่อที่ระดับหัวสามารถเข้าถึงได้ 5 มิลลิเมตร ลำตัว 4 มิลลิเมตร หาง 2 มิลลิเมตร ความยาวประมาณ 16 ถึง 17 เซนติเมตร การหลั่งของน้ำจะอำนวยความสะดวกโดยแรงดันในท่อ

คอลัมน์น้ำ 30 ถึง 35 มิลลิเมตรและแรงดูดของการบีบตัวของลำไส้เล็กส่วนต้น เลือดที่ส่งไปยังส่วนหัวของตับอ่อนนั้น มาจากกิ่งก้านของหลอดเลือดแดงมีเซนเทอริกที่ตับ และที่เหนือกว่าร่างกายและหาง จากกิ่งก้านของหลอดเลือดแดงม้ามโต เลือดดำไหลเข้าสู่ระบบหลอดเลือดดำพอร์ทัล การไหลออกของน้ำเหลืองจากตับอ่อนเกิดขึ้นผ่านทางท่อน้ำเหลือง ที่นำน้ำเหลืองไปยังตับอ่อนและลำไส้เล็กส่วนต้น ตับอ่อนส่วนบน ม้ามโตและต่อมน้ำเหลืองตับอ่อนส่วนล่าง

ตับอ่อนถูกสร้างโดยเส้นใยซิมพาเทติก และพาราซิมพาเทติกของระบบประสาทอัตโนมัติ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากเซลล์แสงอาทิตย์ ในความหนาของตับอ่อนมีช่องท้องของตับอ่อน ซึ่งรวมถึงโหนดประสาทภายใน ปลายประสาทของเส้นใยประสาทสัมผัส จะอยู่ในต่อมน้ำเหลืองและท่อขับถ่าย ตับอ่อนทำหน้าที่หลัก 2 ประการ ต่อมไร้ท่อประกอบด้วยการหลั่งน้ำย่อยเข้าสู่ลำไส้เล็กส่วนต้น ซึ่งมีปฏิกิริยาเป็นด่างและชุดของเอนไซม์ ผลิตภัณฑ์ที่ไฮโดรไลซ์โพลิเมอร์

อาหารกลุ่มหลักทั้งหมด ต่อมไร้ท่อประกอบด้วยการหลั่งฮอร์โมนโพลีเปปไทด์จำนวนหนึ่ง เข้าสู่กระแสเลือดซึ่งควบคุมการดูดซึมอาหาร และกระบวนการเผาผลาญในร่างกาย การหลั่งน้ำย่อยของตับอ่อนมี 3 ขั้นตอน การสะท้อนที่ซับซ้อน การมอง การได้กลิ่นอาหาร การเคี้ยว การกลืน ภายใต้อิทธิพลของปัจจัยเหล่านี้ การหลั่งจะเริ่มขึ้นหลังอาหาร 1 ถึง 2 นาที ระยะการหลั่งของกระเพาะอาหาร มีความเกี่ยวข้องกับการยืดอวัยวะของกระเพาะอาหาร

เมื่อเต็มไปด้วยอาหารและมาพร้อมกับการปล่อยน้ำ และเอนไซม์ที่เพิ่มขึ้น ผลกระทบนี้ถูกสื่อกลางโดยเส้นประสาทวากัส การยืดส่วนไพลอริกของกระเพาะอาหาร ในระหว่างการส่งเสริมอาหารยังช่วยกระตุ้นการหลั่งน้ำย่อยของตับอ่อน ซึ่งเป็นผลมาจากการทำงานของแกสทริน ระยะลำไส้ ระยะหลักมีลักษณะทางร่างกายและขึ้นอยู่กับการปล่อยฮอร์โมนในลำไส้ 2 ชนิด ได้แก่ ซีเครตินและคอเลซิสโตไคนิน การทำงานของสารคัดหลั่งของตับอ่อน

ซึ่งได้รับอิทธิพลจากฮอร์โมนของต่อมใต้สมอง ต่อมไทรอยด์ พาราไทรอยด์และต่อมหมวกไต การอดอาหารทำให้ปริมาณน้ำผลไม้ และความเข้มข้นของเอนไซม์ลดลง ปริมาณน้ำผลไม้สูงสุดจะถูกปล่อยออกมาเมื่อบริโภคขนมปังค่อนข้างน้อย เนื้อสัตว์ นมขั้นต่ำ ส่วนประกอบของเอนไซม์ ถูกกำหนดโดยส่วนประกอบของอาหาร โดยเฉลี่ยแล้วน้ำตับอ่อน 600 ถึง 700 มิลลิลิตร จาก 30 ถึง 4,000 มิลลิลิตรจะถูกปล่อยออกมาต่อวัน

ซึ่งประกอบด้วยน้ำอิเล็กโทรไลต์ไบคาร์บอเนต และเอนไซม์ pH ของน้ำผลไม้อยู่ในช่วง 7.8 ถึง 8.4 เอนไซม์ที่ตับอ่อนหลั่งออกมามีส่วนร่วม ในกระบวนการย่อยอาหารในลำไส้เล็กส่วนต้นและลำไส้เล็ก เอนไซม์ไฮโดรไลติกเข้าสู่กระแสเลือดและน้ำเหลือง ตับอ่อนหลั่งเอนไซม์ทั้งหมด ที่จำเป็นสำหรับการสลายสารอาหาร จากเอนไซม์ย่อยอาหาร 6 ถึง 8 กรัมที่ถูกขับออกทุกวันในระบบทางเดินอาหารของมนุษย์ มากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ผลิตโดยตับอ่อน

นักวิจัยส่วนใหญ่จำแนกเอนไซม์ตับอ่อนออกเป็น 4 กลุ่มหลัก โปรตีเอส เพปทิเดส ทริปซิน ไคโมทริปซิน คาร์บอกซีเปปติเดส อะมิโนเปปติเดส คอลลาจีเนส อีลาสเทส ไลเปส เอสเทอเรส ฟอสโฟไลเปส คอเลสเตอรอลเอสเตอเรส คาร์โบไฮเดรต ไกลโคซิเดส อะไมเลส มอลเทส แลคเตส นิวคลีเอส RNase,DNase เอนไซม์ย่อยอาหารหลายชนิด รวมทั้งเอนไซม์ย่อยโปรตีนถูกสังเคราะห์ในตับอ่อนโดยเป็นสารตั้งต้นที่ไม่ใช้งานไซโมเจน

พวกมันจะถูกแปลงเป็นรูปแบบที่ใช้งานอยู่ในลำไส้ เอนไซม์ย่อยอาหารสังเคราะห์ในรูปแบบแอคทีฟ จำเป็นต้องมีเอฟเฟกต์ที่อยู่ในลำไส้เล็กส่วนต้นจึงจะแอคทีฟได้ การสังเคราะห์เอนไซม์ย่อยอาหารที่ไม่ใช้งาน จะป้องกันการย่อยอาหารอัตโนมัติ การย่อยอาหาร ของตับอ่อน เอนไซม์ตับอ่อน ที่ปล่อยเข้าสู่ลำไส้เล็กส่วนต้นจะเข้าสู่กระแสเลือดบางส่วน ความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเลือด บ่งบอกถึงการตายของเซลล์ตับอ่อน หรือการแพร่กระจายของเอนไซม์ระหว่างเซลล์ท่ออันเป็นผลมาจากการอักเสบหรือการอุดตัน

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : สิวหัวดำ สิวหัวดำบนใบหน้าและประเภทของสิวหัวดำ